بوی وفا این خوشترین عطرعالم هستی همان نسیم باد نوروزی است که از کوی یار می آید. زهی نسیم که چراغ دل را به جای خاموش کردن بر می فروزد وزهی باد که سفینه جان را به جای حرکت سکون وآرامش می بخشد.

۱۲۱

خلق خوش بهترین نشان ظهور فرشته وتجلّی بهشت در آدمی است .

۱۲۲

سالک حضور معشوق را پیوسته احساس می کند ودر لحظه هایی به درازی ابدیت او را می بیند اما معشوق همچنان میان ظهور وخفا وحقیقت وخیال در رفت و آمد است .

۱۲۳

در نزد عارفان اصالت انسان در بندگی خداست واز برکت آن بندگی است که به خواجگی می رسد بلکه سلطنتی می یابد که به خواجگی کون و مکانبی اعتنا می شود.

۱۲۴

قصاید عطار خفتگان را شیپور بیدار باش و بیداران را کوکب هدایت است .

۱۲۵

شهر معرفت هزاران هزار کوچه وبرزن دارد وچندان بزرگ است که هیچ دونفر در آن از یک کوی نروند .

۱۲۶

سنایی در عالم عرفان چشم بود و عطار روح بود که رایحه عطر آگین سخنش ،چون مسیح ، چه بسیار مردگان وادی نفس را حیات بخشیده و به سیر وحرکت در هفت وادی عشق رهنمون شده است .

۱۲۷

آفتاب معرفت نوری است که از نار عشق می روید از این روست که آدمی تاعاشق نشود به معرفت حقیقی دست نمی یابد.

۱۲۸

خوب رویان آئینه می جویند تا صورت خود رادر آن بینند وخط وخالی برآن بیفزایند .از این آئینه هابسیار هست که آدمی روی خود را در آن نظاره کند و اگر دودو غباری بیند، بشوید واگر نقصانی هست به کمال آورد ؛اما کجاست آن آئینه که چهره روح و جان خویش را در آن بنگریم و شکل و شمایل باطن خود را تماشا کنیم .

۱۲۹

باید به جستجوی آن آئینه سوم ، یعنی انسان های آئینه خو بود . باید چراغ به دست گرفت و گفت "از دیو ودد ملولم و انسانم آرزوست" و اگر گفتند "یافت می نشود" باید گفت :" زهی شرف که من در جستجوی همان یافت ناشدنی هستم" .

۱۳۰